حمل سلاح توسط شهروندان و تیراندازی به مردم عادی در آمریكا پدیده ای جدید نیست اما به نظر می رسد در حال گسترش بوده و تبعات منفی گسترده ای داشته است كه برخی از آن ریشه در قوانین آمریكا و برخی دیگر در شرایط اقتصادی این جامعه دارد . هرچند در قانون اساسی آمریكا ممنوعیت فروش سلاح قید شده اما در دومین متمم این قانون (كه بخشی از منشور حقوق بشر است) از 'حق حمل سلاح' دفاع شده است.

در نتیجه این قوانین، امروزه بیش از 200 میلیون سلاح گرم در سراسر آمریكا در دست شهروندان این كشور است و كلاس های آموزش استفاده از سلاح كه توسط افراد حرفه ای دایر شده همواره با استقبال گسترده ای مواجه بوده است. در واشنگتن حمل سلاح از سال 1976- 2008 (1355- 1387) غیر قانونی بود اما از این سال، دیوان عالی آمریكا با تغییر در قوانین، ممنوعیت حمل سلاح در پایتخت این كشور را لغو كرد. در حالی كه در آمریكا هر روز هشت كودك یا نوجوان با سلاح كشته می شوند و میزان قتل با سلاح چهار برابر بیشتر از متوسط جهانی است، با این وجود تلاش های اندكی به سبب وجود تفكرات فرد گرا و لابی های فروش سلاح جهت جلوگیری از آن می شود. در جدیدترین رخداد، رو جمعه 20 ژوئیه (30 تیر)، فردی با حمله به سینمایی در شهر دنور از ایالت كلورادو آمریكا 12 تن را كشته و58 تن را زخمی كرد كه حال 3 تن از آنها وخیم گزارش شده است. بر اساس گزارش آسوشیتد پرس، 'جیمز هولمز' ضارب 24 ساله و دانشجوی اخراجی مقطع دكترای عصب‌شناسی دانشگاه كلورادو دنور، مسوول این حادثه شناخته شده است. در حالی حوادثی از این دست در آمریكا اتفاق می افتد كه براساس اعلام مقام های آمریكایی، این حادثه پس از قتل عام دانشگاه فنی ویرجینیا در سال 2007 (1386)، بدترین حادثه تیراندازی آمریكا در سال‌های اخیر است. در سال 2007 یك جوان مسلح 23 ساله تبعه كره جنوبی، 33 دانشجوی دانشگاه ویرجینیا را به گلوله بست. همچنین در سال 1999میلادی (1978) دو دانش آموز نوجوان در دبیرستان كلمباین در كلورادو، 12 همشاگردی خود و همچنین یك معلم را كشته و سپس در اقدامی جنون آمیز خود را تیرباران كردند. چنین اقداماتی نشان می دهد كه جامعه آمریكا به دلیل وجود آزادی های بی قید فردی ناشی از هویت آمریكایی و بحران اقتصادی به سطح 'سرریز خشونت' رسیده است به نحوی كه خشونت با افزایش در میان واحدهای فردی به سطح عمومی جامعه نیز كشیده شده است.

** آمریكا و بحران خشونت

----------------------------

هویت آمریكایی همواره در طول سال های پس از استقلال(1776) بر واژه «استثناگرایی» استوار بوده و این استثناگرایی در حوزه های داخلی و خارجی آمریكا به روندها و قوانینی تبدیل گردیده كه هویت این نظام را برساخته است. در حیطه داخلی، استثناگرایی در قوانینی نظیر حمل سلاح گرم تبلور یافته است. در حالیكه روند داشتن اسلحۀ گرم بعد از جنگ داخلی (1865-1861) در آمریكا آغاز شد در دومین متمم قانون اساسی آمریكا (كه بخشی از منشور حقوق بشر است) از 'حق حمل سلاح' دفاع شده است. در این متمم از 'نیروی شبه نظامی منظم' هم صحبت به میان آمده است. آمریكاییها در مورد تفسیر صحیحی از متمم دوم قانون اساسی هنوز به نتیجۀ واحدی نرسیده اند. در سال 2008، دیوان عالی برای اولین بار تفسیری از این متمم به دست داد كه مبنی بر حق داشتن سلاح در خانه و برای دفاع شخصی بود. با این حال، دیوان عالی تصریح كرد كه این حق، نامحدود نیست و قوانین نظارتی به جای خود باقی خواهند بود. بر طبق این سند (1791) « داشتن یك نیروی منظم شبه نظامی مردمی كه برای امنیت یك كشور آزاد ضروری است و حق مردم برای حمل و نگهداری اسلحه محترم شمرده می‌شود». با وجود قوانین این چنینی و هویت شكل گرفته ناشی از سنت آمریكایی مبنی بر حمل سلاح توسط هر فرد آمریكایی، خشونت در این كشور همواره در سطحی بالاتر نسبت به سایر كشورها قرار داشته است. هر ساله در آمریكا حدود 30 هزار تن در اثر شلیك اسلحه به صورت خودكشی، جنایت و یا به طور تصادفی كشته می شوند و حدود 80 درصد از جرایم با اسلحۀ گرم صورت می گیرد. بنابراین، نگهداری و استفاده از سلاح گرم به فرهنگ آمریكایی تبدیل گشته كه هنوز اراده ای برای برداشتن آن نیز وجود ندارد. در این زمینه، 'دانیل وبستر' سناتور پیشین ایالت ماساچوست، می گوید: 'نكته مهمی كه باید در فرهنگ آمریكایی مورد توجه قرار گیرد این است كه ما به جای فكر در مورد قوانین و مقرراتی كه رفتار را اصلاح می كند، ترجیح می دهیم روی مسوولیت پذیری و رفتار فردی تاكید كنیم.' بررسی ها نشان می دهد بیشتر مردم آمریكا با ممنوعیت كامل حمل و نگهداری اسلحه مخالفند.

در دیگرسو، جامعه آمریكا همواره دچار بحران اقتصادی بوده و این بحران ها از سال 1929 در مقاطع مختلف نمود یافته كه نمونه اخیر آن بحران اقتصادی سال2008 است. آمریكا سومین كشور پر جمعیت دنیا با حدود 314 میلیون نفر جمعیت و سومین كشور پهناور دنیا با مساحتی حدود 10 میلیون كیلومتر مربع است. این اعداد به سادگی نشان می دهد كه به ازای هر آمریكایی حدود 30 هزار متر مربع زمین وجود دارد، اما هنوز 650 هزار شهروند این كشور شب را در زیر سقف آسمان به صبح می رسانند. در حقیقت، در سال 2011 آمار ثبت شده تعداد بی خانمان‌هایی كه در آمریكا به مراكز حمایتی مراجعه كرده و دست كم مدتی را بدون سرپناه سپری كرده بودند حدود 2میلیون نفر بوده است. همچنین در میان 650 هزار نفری كه هر شب در خیابان های آمریكا می خوابند، 67 هزار كهنه سرباز وجود دارد كه پس از بازگشت از میدان جنگ به علل مختلف نتوانسته اند سرپناهی برای خود دست و پا كنند یا آنچه را داشته اند از دست داده اند. مشكلات اقتصادی، اعتیاد به الكل و مواد اعتیاد آور، اختلالات روانی نظیر استرس پس از حادثه، از علل بی خانمان شدن این افراد ذكر می شود. در نتیجه به نظر می رسد كه برآیند چنین مشكلاتی می تواند بهره گیری از خشونت برای رسیدن به فرصت های جدید و سر ریز معضلات باشد.

**جمع بندی

--------------

جامعه آمریكا با وجود آزادی حمل سلاح و معضلات اقتصادی ناشی از بحران اقتصادی همواره با سرریز خشونت مواجه بوده است. این خشونت در سال های بحران اقتصادی گاهی به صورت كشتارهای گسترده نمود یافته كه جدیدترین نمونه آن در كشته یا زخمی شدن 70 نفر در حادثه روز جمعه 30 تیر در شهر دنور آمریكا بود. چنین حوادثی نشان می دهد كه چگونه آزادی بدون قید در حمل سلاح گرم و بحران های اقتصادی می تواند به بحران خشونت در كشوری بیانجامد كه خود را مهد آزادی های فردی می داند. چنین رویكردی به فرد و آزادی های آن، تبلوری از ریشه خشونت در سنت آمریكایی است. سنتی كه پیش از این در جنگ علیه سرخ پوستان و جنگ های داخلی در آمریكا دیده شده بود و سپس در دوران معاصر نیز به صورت كشتارهای متوالی در دبیرستان ها و دانشگاه های این كشور نمود یافت. در نهایت سر ریز خشونت در جامعه آمریكا نشان داده است كه هویت آمریكایی كه همواره ادعای استثنا بودن در طول تاریخ را داشته است امروز روی دیگر این استثنا را نیز در درون خود می بیند.

تحقیق**2040**1358